ΜΙΑ ΚΟΡΗ Τ’ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ
Τραγούδι ηρωικού περιεχομένου με προέλευση από την Αρκαδία Πελοποννήσου.
Μια κόρη τ’ αποφάσισε να πάει με τους κλέφτες,
βάνει φωτιά στον αργαλειό.
------
Βάνει φωτιά στον αργαλειό στο φιλντισένιο χτένι,
και τ’ άρματά της φόρεσε.
------
Και τ’ άρματά της φόρεσε και πάει με τους κλέφτες,
δώδεκα χρόνους έκανε.
------
Δώδεκα χρόνους έκανε στους κλέφτες καπετάνιος,
κανείς δεν την (ε)γνώρισε.
------
Κανείς δεν την (ε)γνώρισε πως ήταν κορασίδα,
και μια Λαμπρή μια Κυριακή.
------
Και μια Λαμπρή μια Κυριακή μια ‘πίσημη(ν) ημέρα,
βγήκαν οι κλέφτες στο χορό.
------
Βγήκαν οι κλέφτες στο χορό να ρίξουν το λιθάρι,
το ρίχνουν τα κλεφτόπουλα.
------
Το ρίχνουν τα κλεφτόπουλα το πάν’ σαράντα αχνάρια,
το ρίχνει και η κορασιά.
------
Το ρίχνει και η κορασιά το πάει σαράντα πέντε,
κι από το σείσμα το πολύ.
------
Κι από το σείσμα το πολύ κι από το λύγισμά της,
εκόπει τ’ αργυρό κουμπί.
------
Εκόπει τ’ αργυρό κουμπί και ‘φάνει κάτι (ε)φάνει,
κι άλλοι το λένε μάλαμα.
------
Κι άλλοι το λένε μάλαμα κι άλλοι το λένε ασήμι,
‘κείνο δεν είναι μάλαμα.
Κοινωνικα Δικτυα