ΥΠΝΕ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΤΑ ΜΩΡΑ

Νανούρισμα από τη Μήλο Κυκλάδων.

Ύπνε που παίρνεις τα μωρά έλα πάρε και τούτο,
μικρό-μικρό σου το ‘δωσα μεγάλο φέρε μου το.

Μεγάλο σαν ψηλό βουνό ίσκιο σα gυπαρίσσι,
κι οι κλώνοι dου ν’ απλώνουdε σ’ ανατολή και δύση.

Νάνι νάνι νάνι νάνι το μωρό μου που βυζάνει.

------

Κοιμήσου κι επαράγγειλα στη bόλη τα προικιά σου,
στα Γιάννενα τα ρούχα σου και τα ασήμικά σου.

Κοιμήσου μέσ’ τη gούνια σου στα πλουμιστά πανιά σου,
κι η Παναγιά η Δέσποινα να είναι σύdροφιά σου.

Κάμε νανά παιδάκι μου κι εγώ σε ναναρίζω,
εγώ κουνώ τη gούνια σου και σε αποκοιμίζω.

Νάνι το μωρό μου κάνει κι όπου το πονεί να γιάνει.

------

Κοιμήσου και σου ράβουνε το πάπλωμα στη bόλη,
και σου το καπλαdίζουνε σαράdα δυο μαστόροι.

Κοιμάται ο ήλιος στα ψηλά κι πέρδικα στα δάση,
κοιμάται το παιδάκι μου τον ύπνο να χορτάσει.

Λάλο λάλο να γενεί μεγάλο.

------

Ύπνε που παίρνεις τα μωρά έλα πάρε και τούτο,
και κάμε μου το δυο χρονώ’ και πάλι φέρε μου το.

Κοιμήσου αστέρι της αυγής κοιμήσου νιο φεgάρι,
κοιμήσου που να σε χαρεί ο νιος που θα σε πάρει.

Στσι πέdε μήνες κάθιζε στσι έξι μετακάθιζε,
και στσι εννιά να μη dραπείς να σηκωθείς να περπατείς.