ΑΡΧΕΙΟ ΣΤΙΧΩΝ

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

ΚΡΗΤΙΚΕΣ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ "Χ.."

 

 

Χαίρομαι τη παρέα σας τη συναναστροφή σας,
θέ μου και να ‘ταν μπορετό σαφής να ‘μαι μαζί σας.

Χαίρομαι να σας σε θωρώ σα την καρνάδα βιόλα,
σαν τον Χανιώτικο μπαξέ π' αθεί και βγάνει ρόδα.

Χαίρομαι που 'με Κρητικός κι όπου σταθώ το λέω,
με μαντινάδες τργαουδώ με μαντινάδες κλαίω.

Χαίρομαι τη παρέα σας τη συναναστροφή σας,
άχι και νάταν μπορετό να 'μια σαφής μαζί σας.

Χαλά ο χρόνος τσι φιλιές όπως το κύμα σβήνει,
απ’ την αμμούτσα τσι πατές και πράμα δεν αφήνει.

Χαλάλι σου βασιλικέ όσο νερό κι αν πίνεις,
μα σύ το κάνεις μυρωδιά και πίσω μου το δίνεις.

Χανιά θα πεί παράδοση Χανιά θα πεί μεράκι,
θερμά συχαρητήρια σ' αυτό το παρεάκι.

Χαράς την τύχη σας βουνά που χάρο δε φοβάστε,
που ανιμένετ' άνοιξη και πρασινολογάστε.

Χαρές γυρεύγω κι αν τσι βρώ θα τσι μονομερίσω,
θα ξεδιαλέξω τσι καλές και θα σου τσι χαρίσω.

Χαρές και λύπες τραγουδώ αγάπες και σεβντάδες,
και όλα τα πάθη τσι ζωής τα κάνω μαντινάδες.

Χίλια καληνορίσματα για το καινούργιο χρόνο,
και του παλιού απ’ την καρδιά να σβήσει κάθε πόνο.

Χίλια καληνωρίσματα στην αμπελολουτσούρα,
απού τσι κάνει τσι φτωχούς και τα ξεχνούνε ούλα.

Χίλια καλώς εκόπιασες που γύριζες στα ξένα,
κι αθίσαν οι βασιλικοί που φύτεψα για σένα.

Χίλια καλώς ορίσανε οι φίλοι οι γ-εδικοί μας,
κι α δε χωρούν στο σπίτι μας πάνω στη κεφαλή μας.

Χίλια καλώς ορίσετε εις τον ψηλόν οντά σας,
π’ απού τα Δικαστήρια θωρούν τη λεβεδιά σας.

Χίλια καλώς ορίσετε οι -γ- εδικοί κι οι φίλοι,
και απού δε μας σε χαίρετε να τόνε φαν' οι σκύλοι.

Χίλια καλώς ορίσετε χίλια και δυό χιλιάδες,
ο κάμπος με τα λούλουδα και με τσοι πρασινάδες.

Χίλια καλώς το βρήκαμε του φίλου μας το σπίτι,
απού ‘χει τον αυγερινό και τον αποσπερίτη.

Χίλια καλώς το βρήκαμε του φίλου μας το σπίτι,
απού ‘χει ούλα τα καλά και πράμα δε του λείπει.

Χίλια μαχαίρια και σπαθιά στο χώμα φυτεμένα,
τσαλοπατώ τα και περνώ νά ‘ρθω να δω εσένα.

Χίλια τρακόσια τάληρα δίνω στη λεβεντιά σας,
κι άλλα τρακόσια κι εκατό τα πίνω στην υγειά σας.

Χιλιάδες να μου δίνουνε δε φεύγ' από κοντά σας,
ειντά 'ναι τα χιλιάρικα μπροστά στη λεβεντιά σας.

Χορεύγεις και πατείς στη γη και το καταλαβαίνει,
πως μερακλίδικο κορμί 'πο πάνω τζη διαβαίνει

Χοχλιδοβολοσέρματα δε θέλω μπλιό μαζί τζη,
γιατ’ είδα κι αλλουνού χοχλιού σημάδια στο κορμί τζη.

Χριστέ και να σφαλίζανε του κάτω κόσμου οι στράτες,
στον 'πάνω να μην είμαστε περαστικοί διαβάτες.

Χριστέ μην κράξει πετεινός να μην χαράξ' η μέρα,
γιατί 'χω στην αγκάλη μου την άσπρη περιστέρα.

Χριστέ μου μ' αρέσουνε τα νιάτα όντε γλεντούνε,
άλλοι να παίζουν μπαλωτές κι άλλοι να τραγουδούνε.

Χριστέ μου πως τα ρέγομαι τα δέντρα όντε ν-αθιούνε,
τσι μερακλίδικες καρδιές όντε μονομεριούνε.

Χριστούγεννα και η καρδιά είναι σε μαύρο χάλι,
κι α δε σε ιδώ Πρωτοχρονιά δεν κάν' οφέτος πάλι.

Χρόνια πολλά δε θα σου πω ευκή συνηθισμένη,
μα θα σου πω όπου κι αν πας χαρά να σ' ανημένει.

Χρόνια πολλά σου εύχομαι αυτό το νέο έτος,
και ούλα σας τα όνειρα να ξεδηλιάνουν φέτος.

Χτυπά τη μ-πόρτα της καρδιάς ο έρωντας ν' ανοίξει,
κι εκείνη τ' αποκρίνεται: "έχω βαριά σφαλίξει".

Χώμα θα πάρω να βαστώ απού τον Ψηλορείτη,
να το σκορπώ για να γεννεί ούλος ο κόσμος Κρήτη.

Χωρίς αέρα δε λιχνάς δίχως νερό δε σπέρνεις,
χωρίς καημούς και βάσανα σεβντά μη περιμένεις.

Χωρίς εσένα η ζωή μου φαίνεται ρημάδι,
τη μέρα εκειά που πορπατώ θαρρώ πως είναι βράδυ.

Χωρίς να βρέξει ο ποταμός νερό δεν κατεβάζει,
κι ο καθαείς μιαν αφορμή έχει κι αναστενάζει.

Χωρίς νεκρούς η λευτεριά ζάλο ομπρός δε κάνει,
γιατ’ από πάντα βρίσκεται στου τουφεκιού την κάνη.