ΚΡΗΤΙΚΕΣ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ "Γ..."

Γαλαζοπράσινος γιαλός στα μάτια σου βρυχάται,
κι όποιος θα μπει και δε πνιγεί θα ‘χει να το δηγάται.

Γαμπρέ τη νύφη ναγαπάς παράδες να τση δίνεις,
να μη δεχτείς όμως ποτέ τα πιάτα να τση πλύνεις.

Γαρύφαλα δεν σ' έλουσαν βασάρμους δεν ποτίζεις,
βασιλικούς δε γεύτηκες είντά 'χεις και μυρίζεις.

Γελώ και με το γέλιο μου χώνω βαθιά τον πόνο,
κι ούλοι θαρούν πως γλεντώ μα 'γω το ξέρω μόνο.

Γερόντων παίρνε συμβουλή κι αθρώπω περασμένο,
απού 'χουνε πολύ ψωμί κι αλάτσι φαωμένο.

Για δες πιτήδεια συντροφιά και να 'ταν άλλη τόση,
να τρώμε και να πίνομε ώστε να ξημερώσει.

Για δες πιτήδεια συντροφιά την έχω καμομένη,
απ' ούλες τσι καλές σειρές είναι ξεδιαλεμένη.

Για ένα λάθος έχασα στον κόσμο ότι κι αν είχα,
κι έμπλεξα στην αγάπη σου και μπλιο χαρά δεν είδα.

Για ιδές παρέα όμορφη την έχω καμωμένη,
κι απούλες τσι καλές σειρές είναι πρεμαζωμένη.

Για ιδέστε φίλο που 'καμα αετομαδαρίτη,
που δείχνει κάθε ζάλο ντου τον σεβασμό στην Κρήτη.

Για μιαν αγάπη τη ζωή κόντεψα να τη χάσω,
και πολεμώ μα δεν μπορώ τον πόνο να ξεχάσω.

Για να σε μάθω να φιλείς πρέπει να σε φιλήσω,
για δε μπορώ αγάπη μου να σου το ζωγραφίσω.

Για'ντα Δε σιάζουν τράπεζες σε τούτουσές τσοι τόπους,
να καταθέτω τσοι καημούς να ζιώ από τσοι τόκους.

Για σένα λιώνει το κορμί μαζί και η καρδιά μου,
κι ώρες ολόκληρες περνούν να 'ρθώ στα λογικά μου.

Για την αγάπη λέγανε για την αγάπη λένε,
για την αγάπη εκλάψανε για την αγάπη κλαίνε.

Για την αγάπη ο θεός μέτρα δεν έχει λάβει,
αφού αυτός δεν αγαπά πως θα το καταλάβει.

Για τς αετούς είν' οι κορφές π' αντέχουν τα φτερά τους,
κι ο κάμπος για μιτσά πουλιά να χτίζουν τη φωλιά τους. 

Για τσι καρδιές εζήτηξα απ' το θεό μια χάρη,
στο μπέτη κάθε μερακλή να βάλ' ένα ζευγάρι.

Για φίλους εγεννήθηκα για φίλους θα ποθάνω,
για φίλους θα τον αρνηθώ τον κόσμο τον απάνω.

Γιάντα ο θεός να καταλεί του μερακλή τη νιότη,
απού 'ναι πάντα στσι καημούς και στσι χαρές η πρώτη.

Γιάντα τη μ-πόρτα τση χαράς ο Θιός μου τη σφαλίζει,
και μου στιβιάζει βάσανα για να με μαγκλαβίζει.

Γίνε κερά μου θάλασσα να πέσω στα νερά σου,
μήπως και σβήσω τη φωτιά που μ' άναψ' ο σεβντάς σου.

Γλέντα τον ψεύτικο ντουνιά όσο μπορείς και ζήσε,
γιατί κι αν είσαι αποψινός αυριανός δεν είσαι.

Γλυκοχαράζει η αυγή και ξημερώνει η μέρα,
σήμερο στεφανώνεται αϊτός την περιστέρα.

Γλυκοχαράζει η χαραυγή και ύπνος δε με παίρνει,
κι ο λογισμός τση σκέψης μου κοντά μου σας σε φέρνει.

Γλώσσας ευγενικής μιλιά, χρυσού στομάτου λέξη,
όποιος σ΄ ακούσει μια φορά φίλο θα σε διαλέξει.

Γραμβούσα μαύρα να ντυθείς άμα ποθάνει ο Τζέκας,
αυτός απού σε ψάρευγε κι αυτός απού σε γλέντα.

Γράμμα θα μπέψω του θεού να του ζητώ μια χάρη,
τσι μερακλίδικες καρδιές ποτές να μη τζι πάρει.

Γυναίκα που 'ναι όμορφη και το καταλαβαίνει,
αγάπη μην τση μπιστευτής γιατ' είναι μπερδεμένη.

Γυρεύγω να βρω ερημιά εκειά να πα να μείνω,
και μια πηγή να χει νερό τα λάθη να ξεπλύνω.