Η ΜΑΝΑ

Τραγούδι με προέλευση από τον Πόντο.
Ο ρυθμός του κομματιού είναι 5/8 (3-2) και χορεύεται ως «ΤΙΚ ΟΜΑΛ».

Όταν γεράει η μάνα και άλλο κε μπορεί
όταν γεράει η μάνα και άλλο κε μπορεί,
α τότε θέλ’ βοήθειαν α τότ’  θέλ’ ζωήν α τότ’ θέλ’ ζωήν,
κι όταν θα έρτε η ώρα και άλλο κε θα ζει
άμα κε φτας το χρέος σης θα καίεται η ψυς.

Η μάνα εν κρύον νερόν και σο ποτήρ κε παιν,
η μάνα να μην ίνεται η μάνα να μη εν η μάνα να μην εν.

Η μάνα εν κρύον νερόν και σο ποτήρ κε παιν,
η μάνα να μην ίνεται η μάνα να μη εν η μάνα να μην εν.

------

Η μάνα εν βράχος η μάνα εν ρασσίν
η μάνα εν βράχος η μάνα εν ρασσίν,
σο δύσκολον την ώρας μανίτσα μανίτσα μανίτσα μ’ θα τσαείς,
η μάνα εν το στήριγμα την χαράς το κλαδί
τα την εσείε αγάπη και βρίεται σιγή.

Η μάνα εν κρύον νερόν και σο ποτήρ κε παιν,
η μάνα να μην ίνεται η μάνα να μη εν η μάνα να μην εν.

Η μάνα εν κρύον  νερόν και σο ποτήρ κε παιν,
η μάνα να μην ίνεται η μάνα να μη εν η μάνα να μην εν.

------

Θα δέβεναι τα χρόνια θα έρουμε και ‘μείς
θα δέβεναι τα χρόνια θα έρουμε και ‘μείς,
ατά είναι με τη σειρά κι δεν γλιτών’ κανείς κι δεν γλιτών’ κανείς,
και ότ’ έπρεπε να εξέρουμε σ’ αούτον τη ζωήν
χωρίς την μάνας την ευχήν κανείς κε λεπ’ χαΐρ’.

Η μάνα εν κρύον νερόν και σο ποτήρ κε παιν,
η μάνα να μην ίνεται η μάνα να μη εν η μάνα να μην εν.

Η μάνα εν κρύον νερόν και σο ποτήρ κε παιν,
η μάνα να μην ίνεται η μάνα να μη εν η μάνα να μην εν.