ΣΗΚΩΝΟΜΑΙ ΠΡΩΙ ΠΡΩΙ

Τραγούδι με προέλευση από την Αργιθέα Αγράφων Καρδίτσας.

Σηκώνομαι πρωί πρωί τρεις ώρες πριν να φέξει,
παίρνω νερό και νίβομαι και ζώνω τ’ άρματά μου,
και παίρνω νύχτα τα βουνά νύχτα τα κορφοβούνια.

------

Βρίσκω λημέρια κλέφτικα βρίσκω ‘ναν τραυματία,
τον έλεγα να σηκωθεί να πάν’ να πολεμήσουν,
να μη μας πιάσουν ζωντανοί και πάν’ να μας κρεμάσουν.

------

-Τραβάτε με να σηκωθώ και βάλτε με να κάτσω,
και δώστε μου τ’ αυτόματο να το πικρολαλήσω,
να κάνω τα βουνά να κλαίν’ και τα έλατα να τρίζουν,
κι οι κάμποι να μαραίνονται σαν το δικό μου βόλι.

------

Αν πάτε κάτω στο χωριό κάτω στο Τσαριτσάρι,
κι αν σας ρωτήσει η μάνα μου η δόλια η αδερφή μου,
μην πείτε πως σκοτώθηκα πως είμαι σκοτωμένος.

------

Να πείτε πως παντρεύτηκα πως είμαι παντρεμένος,
πήρα την πέτρα πιθιρά και τ’ Άγραφα γυναίκα,
και του Ολύμπου τις κορφές αδέρφια κι αξαδέρφια.