ΜΑΡΙΟΛΑ [ΜΑΡΓΙΟΛΑ]
Τραγούδι θρηνητικό με προέλευση από το Πωγώνι Ηπείρου.
- Ωχ σήκω Μαργιόλα η μαύρη μ’ από τη γη,
αχ κι από το μαύρο χώμα Μαριώ Μαργιόλα μου.
------
Αχ σήκου για να για να αγναντέψ’ αντίπερα,
αχ πως τρώνε γιε μου και πως πίνουν Μαριώ Μαργιόλα μου.
------
Άιντε να δεις μωρέ και τον ασίκη σου Μαργιόλα μου,
αχ πως κλαίει γιε μου για τ’ εσένα Μαργιόλα μου.
------
- Ωρέ με τι ποδάρια η μαύρη μωρέ να μωρ’ να σ’κωθώ,
ωρέ χεράκια ν’ ακουμπήσω Μαριώ Μαργιόλα μου.
------
- Άιντε κάμε τα νύχια σου μωρέ τσαπιά,
τις απαλάμες φτυάρια Μαριώ Μαργιόλα μου.
------
Άιντε ρίξε το χώμα μωρέ από μια μεριά,
την πλάκα ‘πό την άλλη Μαριώ Μαργιόλα μου.
------
Ωχ κι έβγα Μαργιόλα μ’ να σε ιδώ,
κι άπλωσε το χεράκι σου Μαριώ Μαργιόλα μου.
------
Ωρέ βγήκα ψηλά γιε μου και πλά… και πλάγιασα,
αχ σε πέτρα γιε μου σε λιθάρι.
------
Ωρέ το μνήμα μ’ γιε μωρ’ γιε μου (ε)χορτάριασε,
ωχ κι έλα να βοτανίσεις ψυχή καρδούλα μου.
------
Άιντε να χύσεις μαύρα μωρέ μαύρα δάκρυα,
ωχ ίσως και μ’ αναστήσεις ψυχή καρδούλα μου.
Κοινωνικα Δικτυα